SPRAAKSTOORNIS

Er zijn verschillende soorten spraakstoornissen. Neem contact op als er sprake is van één van volgende problematieken.

​

• Articulatiestoornissen/fonologische stoornissen

Het betreft hier stoornissen waarbij spraakklanken niet of verkeerd uitgesproken worden. Het kan dus zowel om een weglating, een vervanging of vervorming gaan van één of meerdere spraakklanken. Er kan sprake zijn van een vertraagde spraakontwikkeling bij kinderen. Een aangeboren of verworven aandoening van het zenuwstelsel kan voorkomen bij zowel kinderen als volwassenen. Op latere leeftijd kan logopedie tevens noodzakelijk zijn omwille van een beroepskeuze, waarvoor hogere spreeknormen worden nagestreefd.

​

• Afwijkend mondgedrag

Er bestaat een duidelijk verband tussen mondgewoonten en articulatie. Afwijkend mondgedrag, zoals mondademen, duimzuigen en tongpersen (foutief slikken) resulteert vaak in een spraakstoornis. Er is eveneens een verband tussen gebitsafwijkingen en afwijkende mondgewoonten. Het komt wel vaker voor dat de logopedist afwijkende mondgewoonten en articulatie samen behandelt. De orthodontist behandelt dan de gebitsafwijking.

​

• Motorische spraakstoornissen (dysartrie)

Dysartrie is een spraakstoornis die het gevolg is van een beschadiging van het zenuwstelsel. Deze aandoening verstoort de werking van een of meer spieren die bij het spreken betrokken zijn. Dit betekent dat men woorden en zinnen moeilijk kan uitspreken/articuleren.

Door deze spraakstoornis zijn mensen met dysartrie vaak moeilijk verstaanbaar. De spieren die instaan voor het spreken (nl. die van de lippen, de tong, het gehemelte en de stembanden) en de ademhalingsspieren zijn aangetast waardoor de verstaanbaarheid vermindert. Daarnaast kan ook het slikken verstoord zijn en moeten er eventueel aanpassingen gebeuren in de voeding (bijv. gemalen of gemixte voeding, ingedikte vloeistoffen …). De ernst en de kenmerken van dysartrie verschillen van persoon tot persoon. De problemen kunnen betrekking hebben op de spraak, de stem en/of de ademhaling.

Mogelijke spraakproblemen:

- Onduidelijke spraak.

- Klanken worden weggelaten, vervormd of vervangen door andere klanken.

- Te snel of te traag spreken.

- Eentonige spraak.

- Nasale spraak of neusspraak.

Mogelijke stemproblemen:

- Hese of schorre stem.

- Te hoog of te laag stemgeluid.

- Te hard of te zacht (krachteloos) spreken.

Mogelijke ademhalingsproblemen:

- Op één uitademing te weinig woorden kunnen uitspreken.

- Regelmatig moeten ‘bij-ademen’ of happen naar lucht tijdens het spreken.

- Geforceerd ademhalen.